Шигърият
Сабыр ит
Мендем дә гомернең үренә, Төбәлдем хәтернең түренә.
Мендем дә гомернең үренә,
Төбәлдем хәтернең түренә.
Еракта – чигүле болыным,
Балачак – тиктормас колыным,
Уйнаклап-уйнаклап томанга күмелә.
Кашыма куеп мин кулымны,
Күзләдем кичәге юлымны.
Кайда сез, чакмадай чакларым,
Яшьлегем – йөгәнсез чаптарым,
Яшендәй, яшендәй, рәшәгә томылды.
Бер матур җыр кебек юл башым,
Сәламли бүгенге кояшым.
Көмештәй ак яллы ат кынам,
Кешнәмә, көт мине чак кына,
Сабыр ит, сабыр ит, иң тугры юлдашым.
"КУ" 01, 2018
Фото: pixabay
Теги: шигырь поэзия
Иң мөһим һәм кызыклы язмаларны Татмедиа Telegram-каналындаукыгыз
Нет комментариев