Моңлы ядкарь

Мәшһүр әдип Рабит Батуллага

Күптән инде, күптән очрашкан юк...

Җыя иде безне Батулла...

Ул көннәрдән бары ядкарь калды, –

Үткәннәргә юл юк кайтырга.

Күптән инде бергә дулаган юк,

Кабынган юк, дөрләп янган юк.

Үз илеңдә үзең хуҗа булып,

Мәйданнарда батыр калган юк.

Күптән инде, күптән елаган юк.

Зиратларда яшьләр сыккан юк.

Йодрык төйнәп, нәфрәт сүзе сөйләп,

Урамнарга ярсып чыккан юк.

Күптән инде, күптән адашкан юк,

Гөнаһ кылган, азган-тузган юк.

Черек күлнең шомлы бакчасыннан

«Карурман»ны җырлап узган юк.

Күптән инде, күптән дуслар белән

Җыелган юк, корбан чалган юк.

Әйтерсең лә иманыбыз камил,

Әйтерсең лә җирдә ялган юк.

Күптән инде, күптән Обком да юк,

Дәүләт тә юк, көткән ил дә юк.

Ядкарь булып калды татлы хыял,

Узды еллар, сорап, теләнеп.

Күптән инде, күптән, ирек даулап,

Чатырларга байрак элгән юк.

Тукай әйткән: татар йоклагандыр...

Уянырмы берчак? Белгән юк...

Күптән инде, күптән очрашкан юк...

Үткәннәргә кире кайту юк.

Хыяллардан корган дәүләтемдә

Батулла бар, әмма Бату юк!

"КУ" 9 (сентябрь), 2016

Фото: pixabay