Мөһаҗир сүзе

Татар тарихында сукмакларның

Булмагандыр һич тә такыры.

...Яздай истә калган узган йөздә

Сиксәненче еллар ахыры.

Яңа кодрәт алдык, дигән идек,

Җиңәр, диеп, безнең бу барыш:

Әмма бигрәк кыска булып чыкты

Зур өметләр биргән Яңарыш.

Зыялылар бераз шаулап алды,

Һәм – тончыкты, бетте инкыйлаб:

Тәкъдиребез биргән язмышыбыз –

Яшәү микән мәңге зар елап?

Без – милләтнең ерак илчеләре –

Туган илдән читтә яшибез;

Казаныбыз – изге кәгъбә безгә,

Шуннан килә милли көчебез.

Читен заман.

Ләкин белми Казан –

Мөһаҗиргә бүген мең читен:

Хәер сорап кына чыгарабыз

Уралга бер татар гәзитен.

Башкаланы кызыксындырдымы

Ерак милләттәшләр адымы?

Без Ватанга дога кылып тордык,

Ватан безгә бер күз салдымы?

Башкорт туганнарга, әнә, рәхәт.

Без алардан күпкә ярлырак:

Уфалылар көн дә Чиләбедә,

Казанлылар – елга бер кунак.

Берлек барда тереклек бар, диләр:

Җиңәр өчен шиңү газабын,

Без дә сиңа кирәк, Ватаныбыз,

Мин дә сиңа кирәк, Казаным!

...Бөтенләйгә кайтып булмас инде,

Ишетелерме, дим, бу зарым?

Казан! Назлап бер карарсың, диеп

Өметләнә нәүмиз улларың...

"КУ" 07, 2018

Фото: pixabay