Көтелгән бураным

Юлымны кистең дә, йөз чөйдем үзеңнән,

Юкса, син – һаман да көтелгән бураным!

Беләсең, юк минем бүтәннәр каршында

Тырышып-тырмашып акыллы булганым.

Мин – юләр! Мин – тиле! Канатлы бу ләззәт

Йөрәкне кытыклап, табанга йөгерә.

Бүгенге буранның аклыгын салыйммы

Соң чиккә алҗыган сабырым төбенә?

Кирегә борылу – бураннан качумы?

Үзеңнән качумы? – Аңлаучы табылмас...

Кар өзгән юллардан эземне эзләмә –

Кисәүгә әйләнгән кабаттан кабынмас.

Юлымны кистең дә... ахрысы, коткардың...

Нишлим соң – гомергә чуалчык уйларым.

Адашкан дөньямнан куеныңа тартып ал –

Син минем һаман да көтелгән бураным!
 

"КУ" 03,2023

Фото: unsplash