Көтү

Әнисеннән ул елмаю көтте,

Әтисеннән – киңәш,

Дошманнардан иң көчлесен көтте,

Дусларыннан – тиңдәш.

Болыт килсә, ул кояшны көтте.

Аяз булса – болыт.

Юкәләрдән һаман алма көтте,

Тупыллардан – шомырт.

Шагыйрьләрдән акыллы сүз көтте,

Музыканттан – зур хис.

Кешеләр аннан көлеп сөйләделәр:

«Ул көтәргә хирыс...»

Ә хатыны тап-тар бүлмәсендә

Көтте кара малай.

Язмыш көтте, җилдән бишек асып

Кәкре карамага.

"КУ" 03, 2017

Фото: pixabay