Кояш баешына таба юлым

Кояш баешына таба юлым,
Барган чагым артка карамый.
Һәр мизгеле гомер кимүенә –
Вакыт галиҗәнап аямый.
Ни калдырам, диеп уйлаган чак
Мизгелләрдән торган гомердә.
Үткәннәрен кайтарырлык түгел,
Тәкъдир язган ниләр күрергә?
Җыелалар гомер дисбесенә
Очып кына үткән бу көннәр.
Килә торсын! «Тормыш авыр!» – диеп
Елларымнан һич тә үкенмәм.
Кеше булып саналсам да үзем,
Тузан бөртеге тик галәмдә.
Көфер булыр сүзем, әйтә алмыйм
Гомер үтте диеп әрәмгә.
Җавап әзер күптән, сорасалар –
«Нидә бәхете?» дип адәмнең.
Чын бәхетем җирдә яшәвемдә,
Оныкларда күреп дәвамым.
Кайнап торган тормыш эчендә мин,
Сагышымны шатлык аралый.
Кояш баешына таба юлым,
Барган чагым артка карамый.

"КУ" 06, 2023

Фото: pixabay