Күкеле паровозлар

Сезнең дә арка-күкрәктә

Төзәлмәс ярагыз бар –

Яшьлектә авыр йөк тарткан

Күкеле паровозлар!

Сезне дә безнең яшьлекнең

Дәрманы чорнап алган:

Ургыттың утлы гудоклар

Ялкынлы торбалардан.

«Уф-уф!» дип авыр сулауның

Бездә дә дәвамы бар, –

Кешегә сансызлар безне

Күкегә санадылар.

Әнә шул «күке»леккә дә

Төшермәс өчен таплар,

Булды бит, булды, кәккүктәй,

Үксеп кычкырган чаклар.

...Юк, үзем өчен оялып,

Башымны имәм түбән.

Эшелоннарга йөк төяп,

Күкләргә тиде түбәм.

Йөк тарткан саен озайды

Шалуннар** озынлыгы.

Озайды сансыз телендә

Күпсенү бозгынлыгы.

 – Булмый ул, булмый! – димәгез, –

Тел белән этлек корып...

Күп вакыт күке – ялгызы,

Этлекнең эте – кырык!

Кырыгы бердәм тотынса,

Һау-һаулап чабышуга,

Ишетелми башлый колакка

Гудоклар тавышы да.

Ялкыны сүнгән торбадан

Бары тик корым сара.

Ник сызлый корым астында

Ачылмый калган яра?!

Кәккүккә хезмәт халкыннан

Булса да хөрмәт олы,

Сыйдырмый башлый, йончыгач,

Локомативлар юлы.

Шул үзем төзегән юлдан

Йөртсәләр мине җайга.

Китерер идем тормышка

Тагын никадәр файда!

Үземне талатмас өчен

Ач язмыш этләренә,

Ярамны тотып капланам

Төялгән йөкләремә.

Хәтер гудогым янәдән

Очкынын чәчкән мәлдә:

 – Кәк-күк! – дип җавап бирермен,

«Күке!» дип дәшкәннәргә.

Хезмәт күкесен җанымда

Өйрәтеп кышлатырга,

Тереләм әле...

 Торам мин

Йөгемне бушатырга!..

* Күкеле паровозлар – тимер юл эшчеләрен эшкә йөрткән иске, кечкенә паровозлар.

** Шалун – эшелон.

"КУ" 12, 2019

Фото: pixabay