Шигърият
Каргый идем аны көтәр таңны...
Күпме таңнар ялгыз каршыланган, Тәрәзәдән күзем алалмый.
Каргый идем аны көтәр таңны,
Төнне, көнне, айлар, елларны.
Көн яктысы иңгәч тели идем,
«Исән йөрсен!..» диеп аннары...
Бәйрәмнәре миңа түгел иде
Бу җиһанның никтер, аңламыйм.
Күпме таңнар ялгыз каршыланган,
Тәрәзәдән күзем алалмый.
Бер сөенечкә – мең борчулы тормыш.
Бер елмаю көтеп көн үткән.
Каргышлы төн каралтканмы җанны,
Ерагайткан, җиде ят иткән.
Ерагайткан, күңел җепселләре
Өзелгәннәр соңгы чиккә җитеп.
Сагышлары калды гомерлеккә,
Бәйрәмнәре үтә читләтеп.
"КУ" 06, 2017
Фото: pixabay
Теги: поэзия
Иң мөһим һәм кызыклы язмаларны Татмедиа Telegram-каналындаукыгыз
Нет комментариев