Шигърият
Канәгатьмен
Тормыш, Аллага шөкер...
Куганым юк мал артыннан,
Байлыкка күзем сукыр.
Ач та түгел, ялангач та,
Яшим, Аллага шөкер.
Баш очымда кояш көлә,
Йөргән юк янып-көеп.
Яшәп яткан көнем җирдә,
Тормышның ямен тоеп.
Минем җанда – үзгә кояш,
Шигырьләрем – байлыгым.
Кемдер алтын-көмеш җыя,
Ә мин шигырь сайлыймын.
Саулык булсын, шунсы мөһим,
Байлыкка китмәс исем.
Башкалардан ким-хур түгел,
Тормыш, Аллага шөкер.
"КУ" 9, 2016
Фото: pixabay
Теги: поэзия
Иң мөһим һәм кызыклы язмаларны Татмедиа Telegram-каналындаукыгыз
Нет комментариев