Каләмем

Минем каләм матурлыкны сөя,

Изгелекне генә үз итә.

Кәгазь битләренә эзләр салып,

Тормыш йомгагымны ул сүтә,

Каләм яза минем күргәннәрне,

Үткәннәрне шигъри юл итә,

Шигырь җене тигән минем җанга.

Язып торса каләм – шул җитә.

Кемдер әйтер: «Каләм – корал!» – дияр,

Ә минем ул – якын сердәшем.

Тормышыма бәхет нуры сибә,

Йөрәк белән бик еш серләшеп.

Каләмемне җил-давылдан саклыйм,

Салкыннарда тотам учымда,

Мин яраткан камил шигъри дөнья

Яши шушы каләм очында.

"КУ" 11, 2019

Фото: pixabay