Шигърият
Исән чакта көтмә сүзнең...
Исән чакта көтмә сүзнең Яхшысын да, яманын да...
Я-га
Исән чакта көтмә сүзнең
Яхшысын да, яманын да,
Әверелә күрмәс өчен
Кешеләрнең ялганына
Һәм – колына.
Юк, орынма,
Ялгышып та ымнарына.
...Нәрсә җитә чык йөгергән
Үләннәрне тыңлавыңа!
Алар – ихлас!
Алдашсын дип
Яратмаган Кодрәтләре.
Яшәвенә шөкер итеп,
Леп-леп тибә йөрәкләре...
Исән чакта көтмә берни.
Ә аннан соң – бөтенләй дә!
Ышансыннар нокталарга.
Ышансыннар өтерләргә.
Язмышыңның дәфтәрендә
Укысыннар үз язмышын.
Мин дә шулай сөйдем, диеп,
Мин дә шулай, дип, ялгыштым.
Риясызлар! –
Син кал шулай,
Сибелеп кал хәрефләргә...
Ә үзеңнең барлыгың да
Онытылсын!
(Кадерләргә).
"КУ" 09, 2021
Фото: pixabay
Теги: шигырь поэма
Иң мөһим һәм кызыклы язмаларны Татмедиа Telegram-каналындаукыгыз
Нет комментариев