Иртәгә дә

Бисмилла әйтеп, татар Кояшны каршы алыр.

Гомер арбасын этеп, җай гына алга барыр.

Төште инде атыннан, кайдадыр кешни аты.

Кай йолдызны нурлыйдыр тояктан очкан якты.

Юлы – чокыр-чакырдыр, барыр да татар барыр.

Кара урманда күке гомерен санап калыр.

Барыр-барыр да арыр, туктап учак кабызыр.

Кайгы-хәсрәтләрен ул дәрьяларга агызыр.

Агыздың, агызмадың, таңгы җилгә бәйләнеп,

Кояш чыгышы белән бар да кайтыр әйләнеп.

Һәрбер кысыр басуга иген чәчеп калдырыр.

Дөм караңгы җирдә дә өмет шәмен яндырыр.

Өр-яңа нигезләргә көмеш тәңкәләр салыр.

Ул үтеп киткән юлда

Йә берәр яңа кала, йә яңа сала калыр.
 

"КУ" 11,2022

Фото: unsplash