Җирсеп яшим

Җирсеп яшим мин, каңгырып,

Сагышымны куандырып,

Чит-ят җирдә меңнәр кебек.

Киенгән дә тоташ актан,

Хәтер булып балачактан

Урап кайткан көннәр үбеп

Туймый һаман чәчләремне.

Шуңа күңел – чәчәгемме,

Кабатлыйсың, имнәр сибеп:

– Туган якның кары кайнар,

Ташы да, – дип, – мендәр кебек.

Кушылалар, гөр-гөр килеп,

Күгәрченнәр, мин кайчандыр

Көлә-көлә җимнәр сипкән.

Инде язмыш күзләремә

Һич уңмаслык сагыш чиккән.

Меңнәр алар, тамырларын

Җирсеп читтә газап чиккән.

Үз-үземне өнәмичә

Чит-ят күреп, гүя читтән

Карап торам соңгы чиктән.

Үткәннәрем күптән үткән,

Кайтмас инде урап бүтән.

...Авып төште күкрәгемә

Әтәч кунган иске читән...

"КУ" 03, 2018

Фото: pixabay