Икәү генә

Ниһаять, без икәү, икәү генә...

Зарыктырган, көткән тартылу,

Җаным тулы серем, әйтер сүзем,

Эчләремне өткән талпыну.

Мең мәшәкать, мең ваклыкка ярап,

Гафу итче, тагын соңладым.

И сөеклем, уңдыңмы син миннән,

Уңдыңмы син, әллә уңмадың?

Минем куллар синең йөзне назлый,

Кайнар дулкын күчә каныма,

Ә булмышым йолдыз күче булып

Галәмнәргә чаклы агыла.

Таңга чаклы бүген сөйләшербез,

Тансык миңа синең якынлык,

Ни әйтсәм дә, беләм, син түзәрсең,

Алдашырга шуңа хакым юк.

Әйтер сүзем синең аша насыйп,

Ә гарешләр белән юк бәхәс.

Ниһаять, без икәү, икәү генә,

И, сердәшем, тугры Ак кәгазь!

"КУ" 4, 2018

Фото: pixabay