Шигърият
Гөлҗиһан
Минем өчен – үзең – бер Җиһан, Бәхетле бул, җаным Гөлҗиһан.
Кайсы яктан җылы җил исте,
Килеп чыктың кинәт бу кичне,
Минем өчен – үзең бер Җиһан,
Сөйкемле зат, назлы Гөлҗиһан,
Аптырама: «Мине сөй!» – дисәм,
«Минем өчен янып көй», – дисәм.
«Бер елмаеп, миңа көл!» – дисәм.
«Син үзең дә шиңмәс гөл», – дисәм.
Сөюләрсез тормый шул Инсан.
Җылы җилдәй килдең, Гөлҗиһан.
Дөрес булыр: «Сөеп үл», – дисәң,
Гөлем өчен – үзең – көл», – дисәң,
Минем өчен – үзең – бер Җиһан,
Бәхетле бул, җаным Гөлҗиһан.
"КУ" 06,2017
Фото: pixabay
Теги: шигырь поэзия
Иң мөһим һәм кызыклы язмаларны Татмедиа Telegram-каналындаукыгыз
Нет комментариев