Дулкыннар кочагында

Егылсам да, торып йөгерсәм дә,

туфрактан – җирдән көч алам.

Кошлар нәселеннән булсам да,

тик дәрьяларда гына оча алам!

Бу кулларым Җирдә эш майтара:

казый, юа, ярлар коча ала...

Болытларга карап сузылсам да,

дулкыннарда гына оча алам!..

Дулкыннарда чакта куллар – канат.

Чалкан ятып талпын, кагын син!

Зәңгәр күктә очып барган кошлар

күзләреңне назлап чагылсын!

Су өстендә куллар – таянычым!

Җир-Күк өчен – алар кул гына...

Кош күк оча кеше! Оча!..

Түбәнендә – һава урынына су гына!

Аермалар бары шул гына...

Кемнәр әйтә Күктә оча! – диеп,

Кеше фәкать суда оча ала!

...Әнә, күрегез, ничек кагына

су читендә нәни бер бала!
 

"КУ" 08, 2023

Фото: unsplash