Дөнья бу

Дөнья бу – бар да күчә:

ком күчә,

бархан күчә.

Шул комнарның, барханнарның

өстеннән барган күчә.

Кош күчә,

 кәрван күчә,

 кол күчә,

 бәй, хан күчә

Әбелхәят-мәңгесу дип, белгәнен эчә-эчә...

Кем калган? Күчте ике җиһанның әфәндесе,

Биш вакытлы дөньяның бу инде икендесе...

Буеңнан озын шәүләң – үлчә дә карыш-карыш,

Кемнеке озынрак – ярыш, лилипут, ярыш!

Кәрван арган,

 хан арган,

 бархан арган,

 ком арган,

Шул бархан-ком өсләреннән барган арган, кол арган.

Раббым, барысы арган...

Самимигә дәрман бир,

Йә төрдер дәфтәрләрне, кәрваныңа фәрман бир!

Көттерүче көттереп, көтүче көтеп арган,

Инкарьче инкарь итеп, әйтүче әйтеп арган.

Үзгәрә тора залим, бетми тик золым гына,

Дәвер, дәверан күчә, кан-яшьле колың гына.

Мазлум арган,

ком арган,

кол арыган, алҗыган,

Шул ук бер сәмум жиле, шул рәшә, шул аҗаган,

«Раббым, туктат жир шарын, инде башлар әйләнә», –

Дияр булам – үзгәреш килсен дөнья чүленә…

Юл, юлчы,

юлдаш сәрхуш,

юлбашчысы исерек,

Кәрван сәрхуш,

 ком сәрхуш,

 кәрван башы исерек...

«Үзгәрталмас беркемнең үгете-нәсыйхәте»

Дигәндәй, тора агып арыган ком сәгате.

"КУ" 10, 2019

Фото: pixabay