Чынлык

Яшь наратлыкта йөримен:

Һавасы биек, иркен.

Шундый тынлык, тыгыз тынлык,

Күзгә чалынмый беркем.

Аяк асты чуарланган –

Пошилар үткән эзләр.

Ял иткәннәр су юлында,

Йөргәннәр ылыс чемләп.

Матур булганнардыр алар,

Мөгез очында – кояш.

Ешлыкны ярып үткәннәр,

Салкын чык койган тояк.

Төз наратлар биеклектән

Торганнардыр сокланып.

Уйнап кына сөзешкәннәр,

Чама белеп, сакланып.

Әнкә поши имезгәндер

Колынын-нарасыен.

Күңелгә рәхәт йөгерә

Шушы мизгелне тоеп.

Яшь наратлыкта йөримен,

Тынлыкка колак салам.

Кайдадыр пошилар уйный,

Кайдадыр тормыш бара...

Бу – дөньяның гүзәл мәле,

Ямьле гаме, валлаһи!

Монда һәммәсе – чынлыктан,

Һәммә нәрсә Илаһи!

Мәңгелектән килгән эзләр –

Аяк асты чуп-чуар.

Өметсез түгел бу дөнья –

Яктырып кояш чыга!

"КУ" 01, 2019

Фото: pixabay