Шигърият
Чиккән сөлге
Тоныкланмас җете бизәкләре, Ул – халкымның күңел өлгесе.
Кулларыма алам әниемнең
Бирнә итеп чиккән сөлгесен.
Ак җирлеккә гөлләр кушып сипкән
Хисләренең аллы-гөллесен.
Бәйрәмнәрдә затлы бизәк булып
Балкыган ул өйнең түрендә.
Көрәшкәндә, көч-дәрт биреп торган
Мәйданнарда әткәм билендә.
Чиккән сөлге икмәк-тозлы булган
Яшь киленне каршы алганда.
Гаилә ядкаренә әйләнгән ул,
Сандыкларга төреп салганда.
Кызыл башлы, чуптар-чүпләмле шул,
Чиккән сөлге – вәгъдә билгесе.
Тоныкланмас җете бизәкләре,
Ул – халкымның күңел өлгесе.
"КУ" 10, 2020
Фото: pixabay
Теги: шигырь поэзия
Иң мөһим һәм кызыклы язмаларны Татмедиа Telegram-каналындаукыгыз
Нет комментариев