Боекканда

Көне буе боек йөрим,

Җаным тулы моңсулык.

Ятып күңел мендәренә

Рух елый сулык-сулык.

Көне буе боек йөрим...

И бу боегуларны!

Киләм – эчәм, киләм – эчәм,

Җитми кое сулары.

Гүя җанымны сукалап

Узадыр тракторлар.

Чыгармыйм сагышны читкә,

Саргаер кара кырлар.

И мине бу дөньяларга

Китергән ай – үктәбер.

Шатлыкка манып моңнарны

Ялгыз башым үп лә бер.

Нигә алай? Кем тәкъдире?

Көне буе сагышта...

Сары сагышларда янып

Үлмәм микән бу кышта...

Ниләр насыйп? Язмышыммы?

Тәңрем миңа ни кылган?

Ятып Җаным мендәренә

Рухым елый сулкылдап...

Рафаэль Сибат

"КУ" 10 (октябрь), 2016

Фото: pixabay