Бәхетле кесә
Серне ят күздән саклаган Тиңдәшсез кесә иде! ...Кесә үзе юк – җылысы Тик искә төшә инде!
Кышның очкынлы учагы –
Йолдызлы кичләр иде;
Дәрте күкрәктә дөрләгән
Ялкынлы хисләр иде.
Уттан-суыктан саклаган
Уртак бер кесә иде;
Дөньяда эреп бетәбез,
Кул шунда керсә инде...
Киң урамнарны тарсынып,
Тыкрыкка төшә идек...
Аңлашулар җан күпере –
Куш кулга күчә иде.
Башның күкләргә тиюен
Син безнең күрсә идең;
Сәбәбе шул: уртак оя –
Хикмәтле кесә иде!
Япан кырда сукмак салып,
Кар илен кичә идек;
Уйның бер очы – йолдызлар,
Бер ягы – кесә иде.
Кайчак каршыга рәхимсез
Әче җил исә иде;
Туган йорт, әни яккан мич,
Сабыйчак истә иде...
Җиһан урап кайткан хыял
Бергә үрелсә инде –
Шау йолдызлы өметләрдән
Шып тулган кесә иде!
Җир биргән дөнья гамьнәре
Еракта, эчтә иде;
Ярсу язмыш кануннарын
Аузлыклар исәр идек.
Төннәре бергә кушты да,
Аерды көндезләре –
Тормагач гел юл күрсәтеп
Йөрәктә йолдызлары.
Җилләрендә, суыгында
Аерылмас иңсә идек;
Куш җилкән булып язмышның
Күзенә керсә идек…
Пальтоларда кесәләр күп,
Уртак – бер кесә иде...
...Могҗизалы шул яшьлеккә
Кайтып, их, йөрсәң иде!
Кочак җәеп, бата-чума,
Каршыңа килсәң иде;
Дөньясына алмаштырмас
Кесәңә тиңсәң иде!
Салкын кышларга бирешмәс
Бәхетле кемсә идек...
Гомергә җанны нурлаган
Сөюсез нишләр идек?!.
Серне ят күздән саклаган
Тиңдәшсез кесә иде!
...Кесә үзе юк – җылысы
Тик искә төшә инде!
"КУ" 11, 2017
Фото: pixabay
Теги: шигырь поэзия
Иң мөһим һәм кызыклы язмаларны Татмедиа Telegram-каналындаукыгыз
Нет комментариев