Бәхетле булыйк!

Бу дөньяга гел бәхетле тусын,

Бәхетлеләр, әйдә, Җирдә бик күп булсын;

Бәхет белән бөтен җиһан тулсын...

Бәхетсезне килеп менә кем юатыр?!.

Тук кеше ул белми ач кайгысын,

Күңеле бөтен китеккә күз салырмы соң?..

Шаркылдаган сыктаганны таныр, димсең, –

Бәгырьләрдән тамган яшьне кем туктатыр?!.

Килсен Җиргә бәхетлеләр... килсен!..

Кадер-назны алар бездән күбрәк күрсен...

Тормышлары балда-майда йөзсен, –

Гамьсезлектән кешелекне кем уятыр?!.

Гафил булып,

мүкле таштай ятмаслармы...

Ата йортын сүтеп учак якмаслармы...

Бер-беренә ләгънәт уты атмаслармы...

Өр-яңадан таш гасырга кайтмаслармы...

Яшәү өмтен Җирдә кабат ни кузгатыр?!.

Бәхетленең гел татлымы татыганы,

Гамьсезлекнең зур очышмы атынганы?..

Кара төндә якты йолдыз атылганы

Һич тынгылык бирмәс җанга,

ул уйлатыр!

Юк, кирәкми әзер бәхет – торсын...

Тормыш җиргә ныклап басып йөрсен!

Бәхет өчен көрәшүче килсен!

Рәхәтлектә оетмаслык иман бирсен –

Киң җиһанда ул гына тик нур уйнатыр!..

"КУ" 11, 2017

Фото: pixabay