Белла Ахмадулина

Опера һәм балет театры.

3 октябрь, 2007 ел. Казан.

Казан сәхнәсендә – Изабелла!

Көяз Белла – кара бәрхеттән…

Авызларын ачып тыңлый халык,

Авызлары ачык – бәхеттән.

Залда утыручы ир-атларның

Кысыладыр тыны, сулуы…

Ни дисәң дә, үзебезнеке бит,

Ни дисәң дә, татар сылуы!

Әллә инде шагыйрь җанындагы

Дулкын-дулкын хисләр айкалып,

Белла шигырь сөйләгәндә кинәт

Каен кебек куйды чайкалып…

Чайпалгандыр тойгылары аның,

Чайкалгандыр хисләр бизмәне…

Тик Белланың шушы бер мизгелен

Кемдер сизде, кемдер сизмәде.

Ул Казанда түгел, күктә иде…

Ул үзе дә моны тоймады.

Ул уй җитмәс бер халәттә иде:

Әллә чынлап, әллә уйнады...

Мондый сылулыкны яшералмый,

Яшералмый хәтта картлык та.

Тик Белланың татар карашында

Сизелмәде моң да, шатлык та.

Ә зал тулы затлы тамашачы…

Утырганнар, хәтта басканнар.

Безнекеләр ләкин бик аз монда,

Булганнар да – урыслашканнар.

Кара каен булып басып тора,

Кап-карадан Белла, карадан...

Ниндидер бер сәер борынгылык

Аңкып тора иде аңардан.

Җилфер-җилфер килә ул сәхнәдә,

Хәтерләтеп кара каенны.

«Ак тәнеңдә балкый кара тәрең,

Кая куйдың ап-ак аеңны?» –

Дип сорыйсы килә шагыйрәдән...

Югалткандыр Белла ул аен...

Югалткандыр аны туганчы ук,

Юк, тапмас ул аны, мөгаен...

Ниләр уйлыйдыр ул Казаныңда?

Калган микән анда татарлык?

Фамилиясеннән тыш тагын ни бар

Татар диеп аны атарлык?

Изабелла! Белла! Ахатовна!

Күз алдында сыны, күңелдә...

Нәрсә диеп әйтергә дә белмим, –

Безнеке дә бит ул, түгел дә.

Казан сәхнәсендә – кара балкыш...

Шигырьләре күпме укылган!

Карт шагыйрә кат-кат шигырь укый...

Карт булса да чибәр, чукынган...

"КУ" 08, 2018

Фото: pixabay