Җанга эндәшү

И Җан, җаным! Һәр тибешең

Яңарта кан тавышын.

Тоям бары синең аша

Серле вакыт агышын.

Мин дөньяга карый алам

Үлән күзе аша да.

Үләннең бәбкәч кыягын

Галәм үзе ача ла!

Биек Күкләрдән ирешә

Өметле якты аһәң.

Син бит, Җаным – рухи чакма! –

Кыйммәттән кыйммәт бәһаң.

Тоям гомер юлым каян

Узганын, узачагын.

Давыл чыгачак мәлләрне,

Җилнең бер тыначагын...

Бер сере юк, барысын беләм,

Талларын, гөлен, кошын.

Кайчан назлы яз иңәсен,

Кайчан киләсен кышның.

Һәм белмим дә... Берни белмим.

Шундый сәер дөньям син.

Ачылмаган сер катламы,

Менеп җитмәс кыя син.

Сүтелмәгән йомгак кебек,

Яңа яуган кар кебек.

Җир-галәмнәр гаҗәп иркен,

Бер карасаң, тар кебек...

Бер карасаң – шундый ерак,

Бер карасаң – якын син.

Кайчан гына боз идең син.

Инде менә ялкын син.

Әллә чынлап, әллә көлеп,

Мине сынап карыйсың.

Мең яшәгән карт кебек син,

Яңа туган сабый син.

Араларга и тырыштым,

Төрле шаукым, бәладән.

Ни күрсәң дә, якты калдың,

Димәк, Рух нык, сәламәт.

Җан зурлыгын Күкләр тоя,

Мин сыенам биеккә.

Моңлы былбыл кебек тә син,

Салмак бөркет-киек тә.

Синнән үзгәсе кирәкми,

Җебек булмадың, Җаным!

Ачылмаган сандык бит син –

Ниләр табылыр тагын?..

"КУ" 08, 2017

Фото: pixabay