Ана

Кырау төшкән әткәм чәчләренә…

Көмеш кунган әнкәм толымына.

Тик күзләре якты нур чәчәләр

Сөеп баккан чакта улына.

Карашары аның шундый назлы,

Әмма сагыш-моң да бар анда.

Язмышымны юрап төн йокламый,

Әйтерсең мин сабый hаман да.

Ул үпкәндә минем маңгаемнан,

Күрше кызының тавышын ишетәм:

“Биләүдәге бала булды инде…

Мәңге төшмәс, ахры, бишектән!”

– Күгәрченем-күршем, ил тоткасы

Булып җиргә туган балалар

Буйга җитсәләр дә … ана өчен

Барыбер сабый булып калалар.

…Юлда тоткарланып, эштән тагын

Соңга калып кайтам бүген дә.

Нарасыен көтеп торган кебек

Көтә әнкәй капка төбендә.

Җолдас Сәетназаров
 

Рәшит Гәрәй тәрҗемәсе

Фото: pixabay