***

Дөнья – тәмуг... Әзме сызлау, бәргәләнү... Тоя шуны тәнең, җаның, аңың булсын... Кайтып-кайтып, үзәгеңне телеп ала Шарт-шорт килгән кыллы нәфес чыбыркысы... Дөнья – оҗмах... Тән-өрфия өчен әзер шифа сулы кизләүләре, саф һавасы, нурлы кояш, татлы ризык-нигъмәтләре. Хур иясе бишектәге һәр нарасый... Күңел өчен меңләп төсләр, меңләп һуш-ис, Кошлар сайрый, моңлы-җырлы фани дөнья. Аң чигендә акыл үтмәс тибрәнешләр. Зиһен үтми моңа. Моны күңел тоя... ...Җәннәт-тәмуг – ике халәт бер дөньяда. Бер гөлчәчәк. Чәчәге һәм энәләре... Бер киселә, бер тырнала, бер сыйпала – шулдыр җанның күк катларын үтүләре. Сиңа, адәм, бердәнбер ул, ул бер дөнья, Җәннәте дә, тәмугы да бергә шунда. Башка җәннәт, башка тәмуг сиңа түгел, Син адәмнән күккә ашкан бакый җанга...

---

Фото: deyim.com