Затлы кавем булып калыйк

Яктылыкка күптән ияләндек,
Тоймый аны хәтта күзебез.
Гүзәл яшәүләрнең күләгәсен –
Тик караңгы төсләр эзлибез.
Уртак сыман килеш-килбәтләр дә,
Бер үк кием киеп йөрибез.
Тик хөсетлек нигә икән һаман
Тырнап тора күңел түребез?
Болай да бит төгәл өчтән берен
Йоклап үткәрәбез гомернең.
Күгәрек бит әгәр бер ябышса,
Җелегенә үтә тимернең.
Көн дә балкып чыккан чал кояшка
Сокланудан әллә уздыкмы?
Әрле-бирле бәрелүдән әллә
Иске бишмәт кебек туздыкмы?
Күз салыйкчы бар да тирә-юньгә,
Гүзәллеккә тынып сокланыйк.
Чиксез галәм кочагында без дә
Затлы кавем булып гел калыйк.

Дамир НУРИӘХМӘТОВ.

«КУ» 01, 2025

Фото: unsplash