Айдар Гарипов автор яңалыклары

1942 нче елның март аенда гаиләгә кара пичәтле кәгазь килеп төште. «Сезнең ирегез Гобәйдуллин Мөхәммәтгали 1942 елның 16 мартында Юхново шәһәрен дошманнардан азат иткән вакытта батырларча һәлак булды», – диелгән иде анда. Әйе, тырышты ялгыз ана. Балаларын аякка бастырды, хуҗалыкны таркалтмады, тормышын да кешеләрдән ким алып бармады. Тик Мөхәммәтгалинең генә аерылганда әйткән соңгы сүзләре тормышка ашмыйча кала бирде...

Аны бер кешелек таш камерага ташладылар. Ай буе янына керүче дә, сорау алучы да булмады. Иң куркынычы – ялгызлык икән. Дөньядан аерып, кешеләр белән аралашуны чикләсәң, һәркемне бик тиз акылдан яздырып була...

Бу вакыйгаларны кичергән Барый Галиев Теләче районы Балыклы авылында туып үсә. Аның узган язмыш юлы сикәлтәле һәм бик тә катлаулы...

Илленче елларның икенче яртысында Сафиулла абзыйларның ике катлы йортларына ут каба (Ирек Муллахмәтевләр урыны). Авылда янгын барлыгын белдереп, ачы чаң тавышы яңгырый. Пожарник Хәйретдин, яңа атны алып чыкканчы, Бирка ике метр биеклектәге киртәне җимереп чыга һәм...

Балалары янына кайтам дип юлга чыккан Мөхәммәт Шыңар авылы зиратындагы салкын кабергә кайтып ятты. Авылда тагын бер тол хатын артты, ятимнәр исемлегенә сигез бала өстәлде...