Фәрит Яхин автор яңалыклары

Рәфкать Кәрами әсәрләрен гади, гадәти тел белән яза. Вакыйгаларны да үзара «үреп китү» белән мавыкмый. Мондый стиль, асылда, журналистикага хас.

– Немец, дигәч тә, аның да әтисе, әнисе, туганнары бар. Әнисе аны сабый бала вакытында төннәрен йокы күрмичә, бишектә кадерләп, тирбәтеп, күкрәк сөте биреп үстергән. Бары тик бәхет, озын гомер теләгән. Ничек инде кешене үтерергә мөмкин?..

– Без бергә булырга тиеш! – Ә син һәммәсен дә уйлап бетердеңме? Мин бит ике бала анасы! – Балалар безгә комачауламый! – диде Вахит, үз карарын үзгәртмичә. – Мин ул хакта да уйладым! – Фатирың – бер бүлмәле, өчебез бергә килеп керсәк, безне кая урнаштырып бетерерсең?