Вәгазь

— Әгәр дә син бу дөньяда тыныч кына яшим дисәң, үзеңнең урыныңны дөрес сайла. Кешеләр тормышта үз урыннарын дөрес сайлый белмәгәнгә нужа чигәләр. Тыныч яшәргә теләгән кешенең урыны — уртада. Алга да чыкма, артка да калма, яннан да атлама.

Мин — нимесләрдә плиндә булган кеше. Уртада йөрүем аркасында исән калдым. Бик алга чыксаң — кыйныйлар, яннан барсаң — эттән талаталар, артка калсаң — аталар иде.

Көтүдә дә шулай бит. Алга чыккан кәҗәнең дә, янга тайпылган сыерның да, артка калган сарыкның да сыртына чыбыркы төшә. Уртадагы үз җае белән йөри.

Мин зарланган кешеләрне яратмыйм. Андыйлар бөтен кешене узмакчы булып алга йөгереп чыгалар да, кемдер аяк чалганга егылгач, җылыйлар. Җылама. Нигә җыларга? Алга чыгарга теләүче син генә түгел бит. Шуңа күрә аяк чалалар да инде. Алга чыгасың килсә, аяк чаласыларын белеп чык. Артыңнан таш атасыларын да бел. Шуларны белмәсәң, чыкма. Таш эләгүдән куркасың икән, уртада йөре.

Артка калганыңны күреп, артыңа китереп типсәләр дә җылама. Нигә артта каласың? Ишәкмени син? Кеше бит син. Арттан гына барып, кемнәрдәндер төшеп калганны җыеп барырга чамалыйсыңмыни? Алай булмый ул. Бүтәннәрнең дә җыясы килә.

Яннан гына шомартып барырга уйлыйсыңмы? Юл читендәге уҗымга кереп чыгаргамы исәбең? Нәрсә, уҗымга керүне син генә яратасыңмы? Чыбыркы эләгәсен белмисеңме? Белгәч, уртада йөре. Анда көтүченең чыбыркысы җитми.

Шулай. Тыныч кына яшисең килсә, уртада йөре, Туфан дус, Туфан энекәш!

"КУ" 3, 2016

Фото: pixabay