Юкка чыккан авыл нигезендә…

Нигезләрдә әрсез кычытканнар,

Өтеп-өтеп ала карашны.

Искән җилне чага зәһәрләре,

Саркып куя язмыш ярасы.

Нигезләрдә сантый тигәнәкләр,

Килүчегә – ачык «хуҗалар».

Чалбар балагыңнан тоталар да

Иңбашыңа куллар сузалар.

Нигезләрдә татлы әрем исе,

Ул – хушбуе авыл җиренең.

Исни-исни атлыйм авыл буйлап,

Монда тагын кайчан килермен…

Морҗаларда чәүкә патша бүген,

Канат кагышлары гел үзгә.

Бөкресен тезләренә салып,

Авыл кереп бара бу көзгә.

Авылларда буш нигезләр ята,

Булган – авыл, бүген юк менә.

Кычытканнар чаккан җилләр генә

Арка кашытырга иелә.

Вазыйх Ватыйхов

"КУ" 1, 2018

Фото: pixabay