Яңа көн

Таң нурлары үпте җирне,

Тургай атылды күккә.

Көн туасын сизеп микән,

Балыклар ятты төпкә.

Күл камышы кыштырдады –

Таң җиле узды бугай.

Сизелер-сизелмәс кенә

Җанланып алды тугай.

Су буенда җыр башлады

Нинди коштыр – билгесез.

Сандугачны да аермый,

Диясездер инде сез.

Бигүк ошап бетмәсә дә,

Таң белән йөрү шаулап.

Кинәт әтәч аваз салды,

Бер эт куйды һау-һаулап.

Чәчәкләрен кояш үпте,

Тузаннарын чык юды.

Һәр күңелгә өмет өстәп,

Җиргә яңа көн туды.

"КУ" 12, 2019

Фото: pixabay