Тургай

Тәрәзәмнән тургай керде.

Кумадым, куркытмадым.

Алларына сибеп куйдым

Гөлҗимеш орлыкларын.

Чүпләп туйгач җим-ризыгын,

Томшыгын сөрткәләде.

Онытмады төзәнергә:

Йон-тунын төрткәләде.

Җылы йөгергәч тәненә,

Бүлмәне иңләп очты,

Тик җитмәде киңлек аңа:

Тәрәз яктысын кочты.

Артыннан гөл авып калды...

«Рәхмәтеңме бу ашка?!

Файдаңнан зыяның артык,

Күренеп йөрмә башка».

Әйттем дә телем тешләдем.

Туйгач очмый нишләсен?!

Адәмгә хас ул комсызлык,

Тик башына җитмәсен...

"КУ" 03, 2017

Фото: pixabay