Төштән соң

Төш вакыты узган инде.

Тәрәзәдән башны сузып,

күз ташладым үзәннәргә.

Өянкеләр яфрак коя берән-сәрән,

кыргый гөләп ярга ятып өзгәләнә.

Елга тып-тын. Кичке кояш чумып чыккан.

Сулар алсу. Бурлат төсле кайбер төше.

Җил дә исми. Хисләремне үзенә йоткан

дөньяларның төштән соңгы әверелеше.

Әллә ниләр эшләнмичә калган сыман.

Яфрак ята сукмакларга – үкенечләр.

Мин киткәндә әрәмәләр арасыннан,

иярепләр китәр төсле сары төсләр.

Мин юрамыйм алга таба инде берни...

Шундый көлке, шундый төлке – күрәзәче!

Мин тик күрәм – офыкларда шәфәкъ дөрли,

һәм төшемдә соңгы ярым үрә чәчен... 

"КУ" 01, 2022

Фото: pixabay