Өстен калу

Р.Я.ны искә алып

Үзгәрергә теләп, үз-үземә:

«Аның чистарасы юк», – дидем.

Мөселманча госел коенгандай,

антлар эчеп махсус юындым

Пычрак аткан мәнгә әйтеп килдем:

«Соңгы төкерегең чәч миңа!..»

Башны якты уйлар биләп торсын –

эркет суын койдым чәчемә.

Төрле янау җиле сеңгән йөзгә

бик сак кына баллы тоз яктым.

Ногыт оны белән озак итеп

һәрбер тырнак астын тазарттым.

Кирле-мырлы уен керләндерде –

дегетлесен алдым сабынның...

Аруландым шулай иренмичә,

гүя пакьлек аңкыр сабый мин.

Хәзер исә эшчән чиста кулым

сөткә манып яза каләмен.

Сәясәткә бүтән кагылмыйча,

инде биектәрәк каламын.

"КУ" 02, 2017

Фото: pixabay