Мин тиеш

Пәйгамбәр дә үлгән.

Килер бер көн,

Югалтырлар җирдә безне дә.

Кемдер әле кергән язга гына,

Кемдер инде яши көзендә...

Мин адаштым бугай фасылларда:

Әллә көз бу, белмим, әллә яз.

Мин бер язны кичкән идем инде,

Ике тапкыр килде мәллә яз?

Их, бу җирдә ялгышмаска иде!

Юллар шундый озын шул монда!

Җырны юлдаш итеп чыктым юлга,

Биек тау бар барыр юлымда.

Ә ул тауга мин менәргә тиеш,

Очраса да юлда ни генә!

Барган саен ул тау биегерәк,

Барган саен артка чигенә.

Тик ул тауга мин менәргә тиеш!

Мин белергә тиеш – ул тауда

Яңгырармы минем моңлы җырым

Дөнья инде минсез елларда?

Ул чакта да нәкъ минем күк берәү

Үзенә шундый сорау бирерме?

Дөрләп кайнар сөю учагында,

Көзен дә яз итеп күрерме?

Пәйгамбәр дә үлгән.

Коръән калган...

Берсен-берсе сөйгән ярларга

Килә җырлар язып калдырасы –

Изге дога итеп ятларга.

"КУ" 01, 2017

Фото: pixabay