Мәңгелек моң

Моннан ярты гасыр элек туган авылымда вафат булган әтием Родионов Василий рухына.

Мин авылга кайтып, кырга чыксам,

Ышанмыйча тора күзләрем –

Ерак басуларга сузылып киткән,

Әткәй, синең итек эзләрең.

Сабантуйда батырга батырлар

Чыга... Йөрәк, шашма, түз әле!

Батырларның билләренә ята,

Әткәй, синең билбау-эзәрең1.

Кичен яшьләр урам буйлап уза,

Тальян моңын тыңлый өйләре –

Бу моңнар бик якын миңа – алар,

Әткәй, синең сагыш-көйләрең...

Төн кунарга печәнлеккә менәм,

Битне сөя чәчәк йөзләре.

Шулар арасыннан карап тора,

Әткәй, синең зирәк күзләрең...

«Җиңел түгел, улым, бу дөньяның

Кышы, язы, җәе, көзләре –

Тик батыр бул!» – мәңге колагымда,

Әткәй, синең шушы сүзләрең...

Эзәр – борынгы төркиләрдә билгә бәйли торган бизәкле билбау. Эзәрне Сабантуй батырлары билгә сала торган сөлге урынына файдаланганнар. Бу сүз керәшеннәрдә бүгенге көнгә кадәр сакланып калган.

Гәрәй Рәхим

"КУ" 4 (апрель), 2017

Фото: xrest.ru