Әллә безгә җил сызгыра...

Әллә безгә җил сызгыра

Барган чакта Бүрәнгә* ?

Тотыйк әле күпләп балык,

Аулар корып тирәнгә.

Урламыйбыз кешенекен,

Без тотабыз үзебез,

Егып күлнең камышларын,

Көймә генә эзлибез.

Ә мин күлгә карап торам,

Агайларым сүгенә.

Кояш тыгыз нурлар коя

Тыныч күлнең өстенә.

Никтер бүген балык уйный,

Чума анда, монда да.

Көймә юкка агайларның

Күңелләре болгана.

Ә мин көймә булмаганга

Эчтән генә куанам.

Аулар тузгып ята ярда, –

Күл суында юмаган.

Йөзә балык, чумып ала.

Яши безнең күлебез.

Димәк, әле мөмкинлек бар,

Мескеннәрдән түгел без.

Күңелемдә шатлык туа

Аулар тузгып ятканда,

Бүрәнемнең балыкларын

Тоталмыйча кайтканда.

Бүрән – күл исеме.

"КУ" 09, 2019

Фото: pixabay