Кереп барам кара төннәремә...

Кереп барам кара төннәремә...

Көннәр миңа никтер иш түгел.

Дәртем сүнде, дәрман-куәт сынды,

Йөргәнгәме бушка көч түгеп?

Кереп барам кара төннәремә...

Вакыт уза... Авар – өй черек.

Эчеп-эчеп элек исермәдем,

Эчмичә дә хәзер исерек.

Кереп барам кара төннәремә...

Кем соң болгый кара яулыгын?

Яшәп булмый җирдә теләгәнчә,

Яшәү – җиткән кадәр саулыгың...

Кереп барам кара төннәремә...

Ник яктыра микән җаннарым?

Үлем дигән Бөек Сер Утында

Дөрләп тәнем яна – аңладым...

Кереп барам кара төннәремә...

Чыгып булмас инде аңардан.

Җан ташлаган бу тән һич терелмәс,

Тәнен ташлап Җанмы яңарган?..

Рафаэль Сибат

"КУ" 10, 2016

Фото: pixabay