Иманлы исем

Җиһанда һәрнәрсә исемле,

Исемсез туса җан – югала.

Сиңа да, зурлап, ат куштылар:

Гомерле булсын, дип, бу бала!

Әтиең-әниең дога күк

Теленнән төшерми исемең;

Тик шушы баш сүздә ачыла

Сөйдергеч әфсене кешенең!

Кабатлый урамнар, җил, яңгыр...

Теркәлдең җирләргә, күктә син;

Китерер исемең һәр таңда

Бәхтеңнең өр-яңа нөсхәсен!

Үзсенеп, яд итәр тиңнәрең,

Күпсенеп, ят итәр кемнәрдер...

Зур сөю кабызган ярыңа

Бу исем – дөньяда бердәнбер!

Милләтнең ул – Өмет-Вөҗданы...

Ул – җитмеш буыннан Әманәт;

Исмеңә аркадаш булалсаң,

Кералмас арага яманат!

Яңарыш – үстерү тапканны!

Теләктән максатка – юл ерак...

Исемнән җисемгә җиткәнче,

Мең тапкыр адаша бу йөрәк:

Калырсың язларда – түгелеп,

Җәй – кибеп, көзләрдә – күмелеп...

Ачылсын асылың – халкыңа,

Калкырсың кышларда гөл кебек.

Чутлама яшьлегең көннәрен,

Ел белән – яшимгә саналып...

Кушылма заманга, тоткындай –

Исемең урынына сан алып.

Әүрелмә күмәклек исемгә –

Туган тел түзмәс бу җәбергә!

Булма буш кушымта паспортта

Ил белән туганнар кабрендә...

Йөзе ак киләчәк каршында,

Күңле киң хөр Идел-йортыңның!

Дога күк ишетелә телләрдә

Иманлы исеме токымның.

Таш түгел, тәкъдиргә җөй сыман

Уелган мөһерле тамгасы –

Чын исемең гасырлар түрендә

Бер Хакка дан булып яңграсын!

"КУ" 5 (май), 2019

Фото: ok.ru