Чүп-чар тавы

Ничек инде гамьсез килеш калып булсын,

мәгыйшәтнең серләренә орын да.

Ачыш ясар кыяфәттә басып торам

көне-төне чүплек янган урында.

Ачы сөрем, утлы ташкын, шомлы күкрәү...

Яңа дөнья яралгандай тоела.

Уйчан күңел нигә шулай зурлап тиңли –

чынлап баксаң, монда пәри туе ла.

Алагаем ала-кола албастының

авызында тимер эреп, таш яна!..

Өтәсләнгән чүплек тавы итәгендә

җитмеш төрле әйбер күзгә ташлана.

Каткан күмәч, ертык әләм, дога бите,

шәрә курчак, зәһәр шешә бөкесе...

Культуралы катламнарда күтәрелгән

пычрагына батып бара бу кеше.

Яралгысын калдык-постык әрҗәсенә

ташлаучыга ничек өмет баглыйсың?!

Эссе кабар хәлгә килгән Җиргә дәшәм:

«Чәчәк атып яши алыр багмы син?»

Күпне күргән Идел-йортта озак еллар

чүп өстенә чүмәләләр өелгән...

Аста калган хуш ис бөркер яшел болын

гөлләр көтеп ята кебек ил-көннән.

...Көне-төне чүплек тавы янган төштә

чияләнде башымдагы бар уем.

Яңа дөнья яралуын күрдем монда,

ах, юк, сиздем Җирнең сызып баруын.

"КУ" 02, 2017

Фото: pixabay