Бер гомердә

Теләктәшлек йөрткән, кеше иткән

Аң таҗыннан мәхрүм түгелмен.

Шигырь саен туган туфрагыма

Им ямгуры булып түгелдем.

Кара төннәрдә дә хыялымда

Таң балкышын җаннан уздырып,

Яшьнәдем мин, кабатланмый торган

Үз дөньямның йөзен тудырып.

Фанилыкның агы, карасы да

Алмаш-тилмәш миңа ягылды.

Карашымда үзгәрүгә юлдаш

Кайчак кырыс, кайчак ягымлы,

Каршылыклы тормыш чагылды.

Гасырларның афәт ташкыны да,

Күкрәк читлегемә сугылып,

Аягымнан екты...

Йөрәгемнән

Корбаннарның каны ургылып

Аккан чакта

Бер гомердә ничә гомер кичтем...

Яраланды уем яуларда.

Хәтерләмим, күпме хәсрәт эчтем

Язмышым тап булган ауларда.

Төрле-төрле халәтләргә күчеп,

Пыскып сүндем, кабат кабындым.

Гамәлләре белән вөҗданлыны,

Денле, иманлыны сагындым...

Эзләгәнем хаклык вә гаделлек

Мәмләкәте иде...

Таптыммы?

...Җирне ташлап күтәрелә күккә,

Тоташырга теләп мәңгелеккә

Өзек өметемнең ак тыны...

Бер гомердә ничә гомер кичтем...

"КУ" 06, 2017

Фото: pixabay