Балачак нигезе

1

Чык суыгы төшкән – күшектерә,

тешең тешкә тимәс, һай, бик салкын.

Капка баганасы терәтергә –

Мин әле бу, мин бу, мин! – дим, – кайттым.

Үги кебек басып торам, үксеп...

Көтсәң дә син – көтмәгәндәй инде!

Такталарын сүтеп алганнар да,

яңа «күлмәк-калфак» көтә өйне.

Безнең өйне! Балачагым өен!..

Бүрәнәләр мине танып дәшә!

«Кер, наныем!» – дияр иде дә соң, –

монда идән – безнеке дә, түшәм...

Тунаганнар әнә бура өйне...

Такта батмый, профнастиллар көтә.

Алмагачлар, ирга төптән кисек.

...Ә мин нишлим – минем тыным бетә.

2

Яңа хуҗа. Чылбырда эт. Яңа гараж.

Чолан ягын, әнә, тышлаганнар таштан.

Безнекеләр: тәрәз, гөл чүлмәге, лапас,

тавык кетәклеге. Тавыклары качкан...
Балачагым нигезендә үги булып,

җиде яттай басып торам өнсез-тынсыз.

Кочып юатырга әбекәем дә юк.

Бакчабыз да – гараж! Ирга, алмагачсыз...

Капка баганасы исән! Кул тоткасы

миңа егылмаска калган терәкмени.

Мин ят түгел монда! Түгел! Кендек каным

Тамган нигез өчен, шиксез, кирәкмен мин!

3

Ятлар ут кабызган тәрәзләрдә

минем өчен күпме яшәү яна.

Балачагым чырык-чырык килеп,

чәй чөмерә анда, кәнфит каба...

Кулдан-кулга йөртеп «пәп» итәләр,

Иң татлысы әүвәл миңа башта,

Сыртка кояш төшкәнче үк йоклау –

Мин бит онык! Миңа бар да бата!..

Мин «Гөлем» дә, мин «наныем» анда...

"Тор, товарищ, чәй суына ату..."

Капка баганасы тота күрсен, –

коймак белән чәй эчәргә кайттым...

Чәй суынган икән. Мине көткән

пар күзләрем, юкса, янда кебек.

Болытлардан таган төшкән әнә:

Тормыш – бәхет, тормыш – бары күбек... 

"КУ" 01, 2022

Фото: pixabay