Агып барам

Бер йомычка сыман агып барам:

«Дөнья матур, – димен, – иркен дә!»

Су бөтерсә бөтерелеп алам

Ашкындыргыч гомер иркендә.

Бозлы упкыннарда батмас өчен

Сүз дәшмимен – телем өшегән.

«Нәкъ бүтәннәр кебек уйлау кирәк –

Сүзләр бер үк бөтен кешегә...» –

Ишетелә өстән. Ә мин – аста, –

Бер йомычка агымсуларда.
Бөтереләм, өшим, әмма агам,

Яз һавасын телим суларга.

Нәкъ үземчә итеп, тик үземчә!

Ташкын көчле: тынны буарлык.

Агымсулар эзне генә түгел,

Ярларымның үзен юарлык.

Бөтерелеп аккан йомычканың

Сарылары судан уңадыр.

Астан өскә карыйм. (Астан – өскә!)

Бер Аллаһым өстә – шуңадыр...
 

"КУ" 06,2023

Фото: unsplash