***

Диңгезне мин тик бер генә күрдем,

Ярларында йөрдем тик бер тапкыр...

Дулкынында колач җәеп йөздем –

Монысы ялган чеп-чи, ләкин... матур!

Диңгезнең мин ярларында йөрдем,

Йөзә белмәвемнән оялып.

Учларыма җыйган вак ташларның

Берсе мәрҗән иде – хыялым!

Ялган... матур... хыял... аһ, буталдым,

Булмаган да әллә диңгезле җәй?!

Алай дисәң,

Төсе, исе, шавы... юк, син

Һаман саен кермәс идең төшкә...

"КУ" 10, 2020

Фото: pixabay