Яңгырдай түгелмәм...

Чоңгылдай тыныч һәм тирән мин –
Елавым ишетмәс берәү дә.
Сагыштан урталай ярылам,
Догам тик ирешми күкләргә.
Тәкъдирем чукрак та, телсез дә,
Җанымның авазы үземә
Әйләнә дә кайта яңадан...
Яз көтәм хыялда һаман да,
Ә үзем ак карга чолганган.
Чакырылмас кунактай караңгы
Уйларны куалыйм күңелдән.
Теленгән ак болыт шикелле,
Әйтерсең, күкләргә эленәм.
Шулай да яңгырдай түгелмәм...

Фәнил ГЫЙЛӘҖЕВ тәрҗемәсе

"КУ" 4, 2020

Фото: pixabay