Төшемме бу, өнме – белә алмыйм, бахыр!

Төшемме бу, өнме – белә алмыйм, бахыр!

Кешни кара айгыр, коеп ява яңгыр.

Җирәндерә мине тәкәббер аксөяк,

Халкым миңа газиз, газиз туган төяк.

Авар җире, миңа синең һәр уч туфрак,

Һәр ком-ташың тоела изге дога сымак.

Уйлап куям шунда: ничек булыйм кунак?

Миңа туган монда һәрбер чыбык-куак!

Атым алып менә мине Ияр-тауга,

Тау читенә килеп үрә торып баса –

Калам, әллә үләм – ансы түгел мөһим,

Котылу юк ласа, язмышка ни язса!

Ә кошлар һавада гел очуын белә,

Ә чәчәкләр һаман үсә дә гел үсә.

Дөнья матур, бүген кабат мин бу җирдә! –

Шунсы мөһим!

Төшләр, әйдә, керсен керсә. 

"КУ" 09, 2021

Фото: pixabay