Сагынганда

Алыста калган мизгелне

Хәйләсез очыр төш кебек.

Әйткәнең торды исемдә

Әйләнеп очкан кош кебек.

Иртә дә таңдай яктыра,

Исләп кал, ди ул, күрәсең.

Текәлеп карап калуың

Исемнән китми, беләсең.

Күңелнең серен яшердем

Юка пәрдә артларына.

Ышанам: йөрәгем серен

Күл буйлары сакларына.

Язмышымда бәхет булып

Калдың сеңелкәш — авылдаш.

Сагынасың, тик берәү дә

Сине миндәй һич сагынмас.

Омор Солтанов

Кыргыз теленнән Ленар ШӘЕХ тәрҗемәсе

"КУ" 9, 2015

Фото: pixabay